Maakt 3D printen biometrische beveiliging zinloos?
Als we organisch materiaal kunnen 3D printen, zijn biometrische kenmerken dan nog wel uniek? Printen hackers straks een vingerafdruk en ontsleutelen ze daarmee smartphones? Dick Hissink van Dassault Systemes gaat in deze gastcolumn in op de vraag of 3D printen de biometrische beveiliging zinloos maakt.
Is 3D printen van weefsel een breekijzer voor hackers?
Van biometrische beveiliging kijken we nauwelijks nog op. Zo beschikken de meeste high-end smartphones inmiddels over een vingerafdruksensor. Schitterende technologie, maar met een belangrijke achilleshiel: dankzij nieuwe ontwikkelingen op het gebied van 3D printen kunnen we menselijk weefsel steeds beter namaken. Dat geeft hackers een breekijzer. De ontwikkelingen rondom 3D printen gaan momenteel snel. De eerste werkende 3D printers die een organisch materiaal gebruiken, zijn al een feit. Zo ontwikkelden Amerikaanse onderzoekers een apparaat dat met behulp van levende cellen organen, weefsels en botten print die in theorie geschikt zijn voor transplantatie.
Potenties voor medische wetenschap
Deze technologie heeft een enorme potentie voor de medische wetenschap. Het vergt weinig fantasie om je voor te stellen wat 3D printen kan betekenen voor orgaanwachtlijsten en daarmee het aantal gespaarde mensenlevens. Ook 4D printen is momenteel in opmars. Daarbij vervormt het geprinte materiaal in de loop van de tijd, bijvoorbeeld door te groeien. Ook dit is natuurlijk perfect bruikbaar in de gezondheidszorg. Denk aan met de rest van het lichaam meegroeiende implantaten.
Volledige hand 3D geprint, inclusief vingerafdrukken
Deze ontwikkelingen komen echter niet zonder schaduwzijde. Zo doet de politie van Michigan sinds afgelopen zomer onderzoek naar een moord. In deze zaak is de telefoon van het slachtoffer mogelijk een waardevolle bron van missende puzzelstukjes. Klein probleem: de smartphone in kwestie is, zoals veel telefoons tegenwoordig, beveiligd met een vingerafdruk. De vinger die nodig is voor ontsleuteling ontbreekt echter. Met behulp van 3D printen doet de politie momenteel een poging de vingerafdruk te reconstrueren en zo alsnog de telefoon te ontsleutelen. Simpelweg door een nieuwe vinger te printen. Of de methode werkt, weten we helaas nog niet. Het onderzoek is nog in volle gang. Maar het roept wel een vraag op: als dit de politie lukt, dan kan een hacker het ook. Er gingen onlangs meer alarmbellen af. Zo heeft een wetenschapper aan de Michigan State University een complete hand in drie dimensies geprint, inclusief vingerafdrukken. Ook al is de hand van plastic, toch gaat het om een waardevolle innovatie. Het geeft securityfabrikanten een consistente manier om de nauwkeurigheid van vingerafdrukscanners te testen. Ook hier is de stap naar misbruik klein.
Biometrische beveiliging niet onkraakbaar
We moeten ons goed realiseren dat biometrische beveiliging met de komst van deze technologie allesbehalve onkraakbaar is. Weefselprinters ondermijnen namelijk de uniciteit van biologische kenmerken. Wanneer een paar cellen genoeg zijn voor de reproductie van complete lichaamsdelen, dan is de weefselprinter voor hackers in potentie een machtig instrument.
Niet de enige manier
3D-printen is bovendien niet de enige manier om biometrische beveiliging te omzeilen. Zo is beveiliging op basis van stemherkenning relatief eenvoudig te kraken. Bijvoorbeeld via stemopnames of simpelweg een geslaagde imitatiepoging. Systemen voor gezichtsherkenning zijn voor de gek te houden met foto’s van hoge resolutie. Zelfs een irisscanner is daarmee te foppen. 3D printen gaat zonder twijfel een mooie toekomst tegemoet, niet in de laatste plaats voor de medische sector. Ook biometrische beveiliging blijft een bruikbare technologie, maar wel altijd als aanvulling. De tijd dat we blind kunnen vertrouwen op een vingerafdruk voor authenticatie lijkt definitief voorbij.
Dick Hissink, Sales Director en Benelux Geo Leader bij Dassault Systèmes
