Materials

3D printen met frituurvet van McDonalds

Canadese onderzoekers zijn erin geslaagd om oud frituurvet van McDonalds op te waarderen tot een biodegradeerbaar resin voor 3D printen. De olie werd direct verzameld in vaten en met een ééntraps proces opgewaardeerd. De onderzoekers denken dat ze met dit concept kunnen bijdragen aan het verminderen van lokaal afval en CO2 emissie.


Het onderzoek is gedaan door het Environmentel NMR Centre, onderdeel van de University of Toronto Scarborough. De onderzoekers denken dat het gebruik van afgewerkte kook- en bakolie een oplossing kan zijn voor het groeiend probleem, doordat een ongecontroleerde afvoer van deze oliën voor serieuze milieuproblemen kan zorgen. Daarnaast zien ze voordelen omdat dit resin goedkoper te produceren valt én het is biodegradeerbaar.

Vergelijkbare molecuulstructuur

Professor Andre Simpon werd voor het eerst getriggerd om dit onderzoek te gaan doen toen hij enkele jaren geleden zag dat de moleculen in commerciële harsen voor 3D printen vergelijkbaar waren met de moleculen die je terugvindt in olie voor in de keuken. McDonalds was het enige fastfoot restaurant dat reageerde op een oproep van de universiteit om afvalolie beschikbaar te stellen. Van 1 liter afvalolie maakte het onderzoeksteam met een standaard chemisch proces zo’n 420 milliliter resin. Hiermee werd met een DLP printer een vlinder geprint, in een resolutie van 100 micron. Zowel thermisch als structureel bleek het product stabiel te zijn. Het verpulvert niet als de temperatuur boven kamertemperatuur uitstijgt.

Financiële belemmeringen weghalen

“Frituurolie van McDonalds biedt uitstekende mogelijkheden om er 3D print materiaal van te maken,” aldus de Canadese hoogleraar. Hij schat dat je het materiaal uiteindelijk voor $300 per ton kunt produceren. Zo zou je een deel van het afval problemen kunnen oplossen. Nu moeten restaurants betalen voor de afvoer. Door het materiaal te recyclen in een hoogwaardig resin voor 3D printen, haal je de financiële drempel om het afval in te zamelen weg.

Als je de 3D geprinte onderdelen onder de grond stopt, breken ze daar in vrij korte tijd af. Het is een volledig biodegradeerbaar resin. “Microben houden ervan dit te eten omdat het in essentie puur vet is”, zegt Simpson.

De Canadese onderzoekers hebben hun bevindingen gepubliceerd in het ACS Sustainable Chemistry & Engineering magazine.

Back to top button