Top story

Het AM-ecosysteem dat een markt zoekt; oftewel de technologie die probleemeigenaren zoekt

Waar blijft de 84% die nog niet 3D print?

Wie afgelopen week AM for Production bezocht, zag een sterk Benelux AM-ecosysteem. Niet iedereen was er, maar je had vrijwel alle partijen die nodig zijn om tot een industrieel 3D geprint werkstuk te komen, onder één dak. De opvallende afwezige? De markt.


Het is blijkbaar lastig om CEO’s, inkoopmanagers, productiemanager en engineers  te verleiden een halve dag vrij te plannen voor een evenement op het vlak van additive manufacturing. Uiteraard liepen er de hele dag bezoekers rond over de beursvloer of schoven aan bij de presentaties. Maar wie wel vaker dit soort evenementen bezoekt, zag the usual suspects. Bedrijven die al bezig zijn met additive manufacturing; die hierin de oplossing voor hun problematiek hebben gevonden. Typisch voor veel AM events. Het topje van de potentiële ijsberg, de 16% waar Kris Binon (toen nog Flam3D) het onlangs over had. Dat is de groep die snapt hoe 3D printen een goede aanvulling is andere technieken en problemen oplost. Wanneer schrikt de andere 84% wakker?

AM for Production bood een vrij complete AM-ecosysteem om industrieel te gaan 3D printen. Eén partij ontbrak

Parts on Demand lanceerde het PA11GF Black, een materiaal speciaal ontwikkeld voor de machinebouw.

Stop met technology push

Waarom ziet het overgrote deel van de maak- en machine-industrie 3D printen nog steeds als een hype? Waarom denken veel maakbedrijven dat de technologie te duur is, te langzaam en dus niks voor hun bedrijf? Rein van der Mast, die eind jaren negentig met Mikrocentrum een verre voorganger van AM for Production organiseerde – toevallig ook in Den Bosch – maakt in zijn presentatie van het IAAM-project terecht de opmerking dat we af moeten van de technology push. De 3D printindustrie is sterk technologisch gedreven. Elke fabrikant die denkt dat zijn printtechnologie anders is dan wat de concurrentie al aanbiedt, legt de focus op de techniek. De maakbedrijven en ook de OEM’s zijn echter primair niet geïnteresseerd in de techniek. Ze zoeken een oplossing, zoals Radu Donose, AM Lead engineer bij ASML op AM for Production duidelijk maakte. ASML heeft bij de waferstage een probleem met vibraties en temperatuur: additive manufacturing lost dit op.

Is de fietsindustrie de enige die personaliseert? De armpads op de triathlonfiets worden geprint door QDP.

Oplossing klantprobleem nieuw verdienmodel

Wie vorige maand het digital supply chain forum van de Duits-Nederlandse Handelskamer bezocht, moet door de presentatie van de Duitse machinebouwer Gerhard Schubert toch tot nadenken zijn aangezet. De fabrikant van verpakkingsmachines 3D print niet alleen een behoorlijk aantal onderdelen voor de machines; een directe kostenbesparing, minder voorraden en een veel kortere supply chain. Schubert bouwt een nieuw verdienmodel door klanten een oplossing aan te bieden voor het probleem dat de Paashaas er anders uitziet dan Sinterklaas. Dus hebben ze elk seizoen speciale grippers nodig voor hun verpakkingslijnen. Klanten bestellen deze eenvoudig in een app of op een digitaal platform – en inmiddels ook reserve onderdelen. Schubert stuurt het model rechtstreeks naar de 3D printer die bij de klant staat en een dag later heeft deze het onderdeel in huis. Gerhard Schubert biedt AM als een service aan.



AM begint in de top van het bedrijf

In dit soort oplossingen zit de kracht van 3D printen. Dat is geen technisch verhaal. Additive Manufacturing begint bij het topmanagement dat voor nieuwe oplossingen kiest. Pas als op dat niveau de knop om is, komt de technologie aan bod. En dan heeft een AM vakbeurs zin. Tot dan hoort het thema thuis op vakbeurzen waar het c-level management en inkopers komen. Met 3D printen als een oplossing, niet als een technologie. Naar die probleemeigenaren zoekt het Benelux AM-ecosysteem.

Ceratec 3D print technisch keramiek in het groot. Voor een machinebouwer die problemen had met een aluminium onderdeel is het zeer thermisch stabiele keramiek een oplossing.

Nederlandse maakindustrie is toch innovatief?

De afgelopen jaren zijn veel pogingen ondernomen om additive manufacturing onder de aandacht va de maakindustrie te brengen. Hoe kan het dat juist in Nederland de maakindustrie, die in het buitenland de faam heeft om open te staan voor vernieuwing, nog altijd slechts mondjesmaat bezig is met de ontwikkeling van nieuwe verdienmodellen op basis van additive manufacturing? Of nieuwe supply chains opzet op basis van 3D printen? Of zich elke dag drukker maken over het feit dat ze geen medewerkers kunnen vinden? Omdat ze niet buiten de traditionele denkkaders durven denken. Gert Muijs, zaakvoerder van de Belgische machinebouwer Robland, dacht vijf jaar geleden ook dat 3D printen te complex was voor de fabrikant van houtbewerkingsmachines. In de fabriek frezen, draaien en lassen ze: dus waarom 3D printen? Totdat opeens een leverancier van een ABS afdekplaats deze niet meer kon leveren en een jonge ingenieur opperde om  het onderdeel te 3D printen. Ondertussen 3D print Robland 179 verschillende artikelnummers, zo’n 90.000 onderdelen per jaar in seriegroottes van 5 tot bijna 5.000. “Je hebt believers nodig”, zei Gert Muijs op Machineering. De eerlijkheid gebiedt erbij te vermelden dat de technologieroute Advanced & Additive Manufacturing op de machinebeurs niet eens in de top 5 van meest gekozen technologieroutes voor komt. Waarom is het zo lastig die 84% te bereiken?

K3D en Meltio / 3D Printer Solutions lieten niet alleen verschillende metalen zien voor de 3D printers maar ook de verschillende nabewerkingen. Het ecosysteem voor industrieel additive manufacturing is er.

Niks doen heeft ook een kostprijs

Ze zijn er wel, de klanten voor het AM-ecosysteem. Daarmee kon je vorige week goede gesprekken voeren. Maar het zijn er veel te weinig. En dat is vooral een risico voor deze 84%, de bedrijven zelf. Want in sommige andere landen gaan de ontwikkelingen momenteel hard. En als OEM’s daar eenmaal hun supply chain hebben, waarom zouden ze die dan nog naar Nederland halen? Op de machinebeurs in Brussel zei RoboJob CEO Helmut De Roovere in een discussie over robotisering dat niet kiezen voor robotisering ook een kostprijs heeft. Dat geldt net zo goed voor het negeren van additive manufacturing. Wie er niet serieus naar kijkt vanuit de businesskant, betaalt daar straks ook een prijs voor.

Back to top button